නොබෝ දිනකින් රෝම අධිරාජ්‍යයා වූ හිරැක්ලියස් පර්සියාවෙන් ජෙරුසලම මුදවාගෙන ශුද්ධ වූ කුරුසය නැවතත් ස්ථාපනය කරන ලදි. මෙය නැගෙනහිර රෝම අධිරාජ්‍යය වූ බයිසන්තානු අධිරාජ්‍යයේ අවසාන ජයග්‍රහනය විය. මෙම ජයග්‍රහණය සිදුවන බව කුරාණයේ මෙම සිදුවීමට වර්ෂ නවයකට පෙර අනාවැකි පළ කර තිබුණි. මේ හේතුවෙන් මුස්ලිම්වරුනට මෙය සතුටුදායක ආරංචියක් විය.
නමුත් ටික කාලයකින් පසුව බයිසන්තානුවන් මුස්ලිම්වරුනට එරෙහිව විශාල සේනාවක් රැස් කරමින් සිටින බවත් නොබෝ දිනකින් මදීනාව ආක්‍රමණය කරන්නට පැමිණෙන බවත් ආරංචි විය. මේ හේතුවෙන් මුහම්මද් නබිතුමා බයිසන්තානුවන්ට එරෙහිව විශාල සේනාවක් ඒකරාශී කරන්නට විය. ඔහු සියලු මිත්‍ර වාංශිකයින් වෙත බයිසන්තානුවන්ට එරෙහිව සටන් කිරීමට මදීනාවට හැකි සියලු හේවායන් සහ සම්පත් එවන ලෙසට දැනුම් දුන්නේය. මෙම කාලය ඉතාමත්ම උණුසුම් කාලයක් විය. මේ හේතුවෙන් ඇතැම් සිතෙහි බලහීන පුද්ගලයින් සටනට අවතීර්ණ නොවී සටීමට විවිධ හේතු කාරණා මුහම්මද් නබිතුමාට පළ කර නතර විය. නමුත් බොහෝ දෙනා ඉතාමත්ම කැමැත්තෙන් මදීනාවට රැස් විය. පිටත් වන දිනය එළඹෙත්ම මදීනාවෙහි තිස් දහසක පමණ සේනාවක් රැස් විය. මෙය එතෙක් රැස් වූ විශාලතම මුස්ලිම් හමුදාව විය. හමුදාව එතරම් විශාල වුවද එම හමුදාවට අවශ්‍ය තරම් සම්පත් නොතිබුණි. මේ නිසා ඇතැම් ඔටුවන් පිට පුද්ගලයින් කිහිප දෙනෙකු මාරුවෙන් මාරුවට ගමන් කරන්නට සිදු විය. මේ හේතුවෙන් මුහම්මද් නබිතුමා ඇතැම් පුද්ගලයින් මදීනාවෙහි නතර කරන්නට සිදු විය. මොවුන් අතුරින් සත් දෙනෙකු තමන්ට සටනට සහභාගී වීමට අවස්ථාව නොලද හෙයින් ඔවුන්ගේ නෙත් කඳුළින් තෙත් විය.
මුහම්මද් නබිතුමා අලි ව ඔහුගේ පවුල රැක බලා ගැනීම පිණිස නතර කරනු ලැබීය. ඇතැම් කුහකයින් අලි සටනට සහභාගී වීමට තරම් සුදුසු පුද්ගලයකු නොවන බව පවසමින් නින්දා කළෝය. මෙය දරාගත නොහැකිව අලි වහාම අසු පිට නැග වේගයෙන් සේනාව පසු කරමින් මුහම්මද් නබිතුමා වෙතට ගොස් තමන්ටද සටනට සහභාගී වීමට අවශ්‍ය බවත් ඇතැමුන් කරන ලද මෙවන් ප්‍රකාශ පිළිබඳවත් මුහම්මද් නබිතුමාට පැවසුවේය. ඔවුන් පවසන්නේ බොරු බවත් ඔහුව තම පවුලෙහි ආරක්ෂාව පිණිස නතර කරන ලද බවටත් පවසා ඔහුව නැවතත් මදීනාවට යවන ලදි.
මුස්ලිම් හමුදාව බයිසන්තානු දේශ සීමාවට කිලෝ මීටර පන්සියයක් පමණ දුරින් පිහිටි තබූක් නම් ප්‍රදේශයේ දින විස්සක කාලයක් නතර වී සතුරන් පැමිණෙන තුරු බලා සිටියහ. නමුත් කිසිදු කිතුණු හමුදාවක් මෙම මුස්ලිම් හමුදාවට විරුද්ධව සටනකට අවතීර්ණ නොවීය. මෙම මුස්ලිම් හමුදාවේ පැමිණීම ආරංචි වීමත් සමග ඔවුන් තම තම බලකොටු වලට පිවිස ආරක්ෂාව තර කර ගන්නා ලදි. මේ හේතුවෙන් මුස්ලිම් හමුදාවට මෙය සටනකින් තොරවම ලද මානසික ජයග්‍රහණයක් විය. බයිසන්තානුවන් සමග සමීප සම්බන්ධතා පැවති ඔවුන්ගේ මිත්‍ර වාංශිකයින් මෙම බලවත් මුස්ලිම් හමුදාවේ පැමිණීම, ඔවුන්ගේ හමුදා ශක්තිය සහ බයිසන්තානුවන් මෙම තර්ජනය හමුවේ සටනට නොපැමිණි අයුරු දිටීමෙන් ඔවුන් මුහම්මද් නබිතුමා සමග සාම ගිවිසුම් වලට එළඹෙන ලදි. මේ අනුව වාර්ෂික ගෙවීමක් යටතේ ඔවුන්ට ඉස්ලාමීය රාජ්‍යයෙන් ආරක්ෂාව සපයන ලදි.
පසුව මුහම්මද් නබිතුමා අශ්වාරෝහකයින් හාරසිය විස්සක් කාලිද්ගේ නායකත්වය යටතේ තබුක්හි තරමක් උතුරු දෙසින් පිහිටි මදීනාවෙහි සිට ඉරාකයට යන මාර්ගය අවහිර කරන දුමත් අල් ජන්දාල් නම් සතුරු ප්‍රදේශයට යවන ලදි. මෙම ප්‍රදේශයේ කිතුණු නායක උකයිදිර් මුව දඩයමෙහි යෙදී සිටි අවස්ථාවේදී ඔහු බලාපොරොත්තු නොවූ අයුරින් මුහම්මද් නබිතුමාගේ උපදෙස් පරිදි කාලිද් ඇතුළු සේනාව ඔහුව පැහැරගෙන මදීනාවට පිටත් වන ලදි. පසුව ඔහු මුහම්මද් නබිතුමා සමග ගිවිසුමකට එළඹ ඉස්ලාම් දහම වැළඳ ගන්නා ලදි.