ඉස්ලාම් ආගම මක්කා නගරයේ වර්ධනයවත්ම සතුරන්ද එම වේගයෙන්ම වර්ධනය විය. අම්ර් හෙවත් අබුල් හකම් යනු මුහම්මද් නබිතුමාගේ වඩාත්ම බලවත් සතුරෙකි. ඔහුට මුස්ලිම් වරු අබූ ජහ්ල් හෙවත් මෝඩයින්ගේ පියා ලෙස නම් කළහ.
දිනක් මුහම්මද් නබිතුමා පල්ලියට පිටතින් වාඩිවී සිටි අවස්ථාවක අබූ ජහ්ල් ඔහු සමීපයට පැමිණ ඔහුගේ මුවින් පිට කළ හැකි සෑම නරක වචනයකින්ම ඔහුට බැන වැදී අවමන් කළේය. මුහම්මද් නබිතුමා මේ සියල්ල අසා සිට කිසිවක් නොපැවසුවේය. පසුව අබූ ජහ්ල් පල්ලිය තුළට ගියේය. මුහම්මද් නබිතුමා එතැනින් පිටත්වනවාත් සමග ඊට විරුද්ධ දෙසින් ඔහුගේ මාමා කෙනෙකු වන හම්සා දුන්න සහ ඊතල් සමග කර මත් එල්ලාගෙන පැමිණියේය. දඩයමින් පසු නිවසට යෑමට ප්‍රථම ශුද්ධවූ නිවස වන කාබාවට ගොස් ආචාර කිරීම ඔහුගේ පුරුද්දක් විය. ඔහු එනු දුටු සමීපයේ විසූ කාන්තාවක් හම්සා වෙත ගොස් උමාරාගේ පියාණනි! නුඹ දන්නවාද නුඹේ සහෝදරයාගේ පුත් මුහම්මද් හට හිෂාම්ගේ පුත් අබුල් හකම් කෙසේ නරක වචන වලින් බැන වැදුනේදැයි කියා. මුහම්ම්ද් මෙතැන වාඩි වී සිටියදී ඔහු පැමිණ ශබ්ද නගා ඉතාමත්ම පහත් අන්දමින් ඔහුට බැන වැදී දැන් පල්ලිය තුළට ගියේය. මුහම්මද් කිසි දෙයක් පැවසුවේ නැත යන්නෙන් ඇය පැවසුවාය.
හම්සා යනු ඉතාමත්ම හැඩි දැඩි නමුත් මිත්‍ර ශීලී පුද්ගලයෙකි. නමුත් ඔහු කෝපයට පත් වූ විට ඔහු තරම් අමාරු පුද්ගලයකුද නැත. මෙම කාන්තාවගේ කථාව ඇසූ සැනින් හම්සාට බලවත් කෝපයක් ඇතිවී ඔහුගේ සිරුර වෙව්ලන්නටමෙන් විය. වහාම ඔහු පල්ලිය තුළට ගොස් අබූ ජහ්ල් ඉදිරියේ නුඹ ඔහුට එලෙස අපහාස කරන්නෙහි ද? දැන් මමත් ඔහුගේ ආගමේ. ඔහු පිළිගන්න දෑ මම ද දැන් පිළිගනිමි. නුඹට පුළුවන් නම් මට පහර දෙනු බලන්න යැයි පැවසුවේය. කලබලයක් වනු දුටු අබු ජහ්ල්ගේ හිත මිතුරන් ඔහුගේ උදව්වට පැමිණි විට ඔහු ඔවුනට සන් සුන් වන ලෙස සංඥා කොට උමාරාගේ පියාව අත්හරින්න. මා ඇත්තෙන්ම ඔහුගේ සොයුරාගේ පුත්‍රයාට දැඩි ලෙස අපහාස කළෙමියි පැවසුවේය.