උහුද් දෙසට යන අතරතුර ශයිකායින් නම් ප්‍රදේශයේ නැමදුමෙන් පසුව තම සේනාව නිරීක්ෂනය කළ මුහම්මද් නබිතුමා එතරම් වයසත් නොමැති දරුවන් අට දෙනෙකු දුටුවේය. මොවුනට නැවතත් මදීනාව බලා පිටත් වන ලෙස මුහම්මද් නබිතුමා පැවසූ නමුත් ඔවුන් ඊට විරුද්ධ වූහ. මොවුනතර වයස අවුරුදු දහතුනක් වූ සෙයිද්ගේ පුත් උසාමා සහ උමර්ගේ පුත් අබ්දල්ලා ද විය. පසුව ඔවුනගෙන් දෙදෙනෙකු සටනෙහි අතිශයින් දක්ෂ බවට තහවුරු වීමත් සමග ඔවුන් දෙදෙනා හැර අනෙක් හයදෙනාව නැවතත් මදීනාවට පිටත් කර යැවූවේය.
තවත් ටික වේලාවකින් පසු ශයිකායින් සිට පිටත් වන්නට මුහම්මද් නබිතුමා උපදෙස් දුන්නේය. නමුත් පිටත් වන වේලාව පැමිණි විගස ඉබ්නූ උබයි ඔහුගේ තුනිසයයක පිරිසක් සමග නැවතත් මදීනාව බලා පිටත් විය. ඔහුගේ පුත් අබ්දල්ලා මුහම්මද් නබිතුමාගේ සේනාවත් සමග සිටියේය. ඇතැම් අන්සාරිවරු මොහුගෙන් මේ පිළිබඳව විමසූ විට ඉබ්නූ උබයි ඔහු මා පැවසූ දෙයට සවන් නොදී කිසිදු නිවැරදි තීරණයක් ගත නොහැකි පිරිසකගේ කීමට සවන් දුන් නිසා අප පිටත් වන්නෙමු. මෙවන් තත්ත්වයකින් අපගේ ජීවිත නැතිකරගැනීමට අප අකමැත්තෙමුයි පැවසුවේය.
දැන් හත්සියයකට අඩු වී ඇති සේනාව රැගෙන මුහම්මද් නබිතුමා උහුද් කඳු අසලට ගියේය. උහුද් කඳුවැටියට එහායින් සතුරන් පෙණෙන තෙක් මානයට පැමිණි පසුව නැමදුම අවසන් කර තම සේනාවට තරමක් වම් පසින් ඇති මිටි කන්දක් මතට දුනු හේවායින් පනස් දෙනෙකු නියම කළේය. අබ්දල්ලා ඉබ්නූ ජුබෙයිර් නම් අවුස් කුලයට අයත් පුද්ගලයකුට එහි නායකත්වට ලබා දී ඊතල් මගින් සතුරු සේනාව අප වෙතට පැමිණිමෙන් වලක්වවු. අප සතුරන්ට පහර දී ජය ගත්තද, සතුරා අපට පහර දුන්නද නුඹලා අපගේ උපකාරයට මෙතැනින් පහළට නොපැමිණිය යුතුය යන්නෙන් පැහැදිළිව උපදෙස් දෙන ලදි.
හිරු හොඳින් පායා තිබිණි. කුරෙයිෂිවරු අශ්වාරෝහකියින් සියය බැගින් මහා සේනාව දෙපසින් ස්ථානගත කර තිබුණි. දකුණු පස සේනාව වලිද්ගේ පුත් කාලිද්ගේ නායකත්වය යටතේද, වම් පස සේනාව අබූ ජහ්ල්ගේ පුත් ඉක්රිමාගේ නායකත්වය යටතේ ද විය. මහා සේනාව අබූ සුෆියාන්ගේ නායකත්වය යටතේ පැවතුණි.
කුරෙයිෂි සේනාව ඉදිරියට ඇදෙන්නට විය. සතුරු සේනා තරමක් ළං වූ විට අබූ සුෆියාන් නතර වී අවුස් සහ කස්රජ් ජනයිනි! නුඹලා මෙතැනින් පිට වෙවු. මෙය මාත් මාගේ ඥාති සොයුරු මුහම්මද් අතර ගැටුමකි. නුඹලාත් සමග සටන් කිරීමට අපට කිසිදු අවශ්‍යතාවයක් නැත. ඔහුව අපට භාර දී පිටව යනු යන්නෙන් පැවසුවේය. මේ හමුවේ අන්සාරිවරු ඔහුට අපහාසාත්මකව පිළිතුරු දිය.
නැවතත් කුරෙයිෂි සේනාව ඉදිරියට ඇදෙන්නට විය. ඔවුන්ගේ සේනාව පසෙකින් කාන්තාවන් හින්ද්ගේ නායකත්වය යටතේ බෙර ගසමින් කවි කියන්නට විය.
අබ්ද් අද් දර් වාංශිකයිනි;
පසු පස ආරක්ෂා කරමින් ඉදිරියට අදෙනු;
සියලු මුවහත් කඩුවකින්ම කපවු;
සටන් වදිවු අප නුඹ හා එක් වෙමු;
පලසක් මගින් නුඹලා පිලිගනිමු;
පසු බැසුවොත් අප වෙන් වෙමු;
වෙන් වී නුඹලා හට ආලය නොකරමු;
සේනා දෙක ළංවූ වහාම මිටි කන්දෙහි ස්ථානගත කරන ලද මුස්ලිම් දුනු හේවායින් කාලිද් ගේ අශ්වාරෝහකයින් හට ඊතල් ප්‍රහාර දියත් කළෝය. අසුන්ගේ ශබ්දයන් හමුවේ කාන්තාවන්ගේ කවි හඬ සහ බෙර හඬ යටපත් විය. කුරෙයිෂිවරන්ගේ මූලික සේනාව ඉදිරියෙන් පැමිණි තල්හා නම් පුද්ගලයාව අලි විසින් කඩු පහරකින් මරණයට පත් කළේය. ඉන් පසුව ඉදිරියට ආ තල්හාගේ සොයුරාව ද හම්සා විසින් මරණයට පත් කළේය. මෙලෙස මුස්ලිම් වරුන්ගේ ප්‍රහාර හමුවේ කුරෙයිෂිවරුන්ට දැඩි හාණි සිදුවෙමින් පැවතුණි.
මේ අතර වහ්ෂි නම් ඇබිසීනියානු වහලා ඉදිරියට ඇදී ඔහුගේ ඉල්ක්කය වන හම්සාව සොයමින් සිටියේය. වේගවත් සහ දක්ෂ සටන් කරුවෙකු වූ හම්සාව තරමක් දුරින් සිට පැහැදිලි ඉලක්කයක් ලැබෙන තුරු ඔහුව නිරීක්ෂණය කරන්නට විය. පැහැදිලි ඉලක්කයක් ලැබුණු විගස ඔහු සතුව තිබුණු හෙල්ලය විසි කර හමිසාව මරණයට පත් කළේය. හම්සාගේ සිරුරෙහි සෙලවීම නතර වූ විගස ඔහු හම්සා වෙත ගොස් ඔහුගේ හෙල්ලය රැගෙන කූඩාරම වෙතට ගොස් මා මාගේ කාර්‍යය ඉටු කළෙමියි පැවසුවේය.
හම්සාගේ මරණය මක්කා සේනාවට සිදුවෙමින් පැවති හාණියට සාපේක්ෂව එතරම් නොවීය. මුස්ලිම් සේනාව අති දක්ෂ ලෙස මක්කා සේනාවට දැඩි හාණි පමුණුවමින් පලවා හරින්නට විය. සතුරු සේනාව විසිරෙන්නට විය. සතුරන්ගේ කූඩාරම් සියල්ල මුස්ලිම් සේනාවට විවෘත වන්නට විය. මුස්ලිම්වරු සටන ජයගත්තාක් මෙනි. මිටි කන්ද මත මුස්ලිම්වරුන්ගේ ආරක්ෂාව පිණිස මුහම්මද් නබිතුමා ස්ථානගත කරන ලද දුනු හේවායින් පනස්දෙනා හට සතුරන්ගේ කූඩාරම් සහ ඒවායෙහි වස්තුව හොඳන් පෙණෙන්නට විය. එම වස්තු සියල්ල අත් පත් කරගැනීමට ඉදිරියට අදෙමින් සිටි මුස්ලිම් සේනාව ප්‍රමාණවත් නොවන වග ඔවුනට හැ‌‌ඟෙන්නට විය. මේ හේතුවෙන් එම දුනු හේවායින් එතැනින් නික්ම ගොස් කුරෙයිෂිවරුනගේ වස්තුව අත්පත් කරගන්නට පෙළඹුනි. ඔවුනගේ නායකයාව සිටි අබ්දල්ලාහ් ඉබ්නූ ජුබයිර් ඔවුනට එතැනින් පිට නොවන ලෙසට අවවාද කරන්නට විය. එවිට ඔවුන් අප සදාකාලිකවම මෙහි සිටින්නට පුළුවන් ද? යන්නෙන් පිළිතුරු දී ඔවුනගෙන් හතලිස් දෙනෙකු පමණ හදීසියේ ඉදිරියට අදෙමින් සිටි මුස්ලිම්වරුන් හට උදවු කරන්නට පිටත් විය.
අශ්වාරෝහක බලඇණියේ නායක කාලිද් මෙම තත්ත්වය වටහාගෙන ඔහුගේ සේනාව නැවත ඒකරාශී කොට කළින් මුස්ලිම්වරුන්ගේ දුනු හේවායින් සිටි පෙදෙස වෙත ඇදෙන්නට විය. දැන් එහි සිටියේ අබ්දල්ලාහ් ඉබ්නූ ජුබයිර් ඇතුළු දුනු හේවායින් දස දෙනෙකු පමණි. ඔවුන් කෙතරම් උත්සාහ කළද මෙම තුරඟ බලඇණිය නැවැත්වීමට ප්‍රමාණවත් නොවීය. පසුව එම මුස්ලිම්වරු දස දෙනාම මෙම තුරඟ බලඇණියේ ප්‍රහාර හමුමේ මරණයට පත් විය.
පසුව කාලිද් සහ ඉක්රිමා ඔවුනගේ තුරඟ බලඇණි මුස්ලිම්වරුන්ගේ මූලික සේනාවේ පසු පසට රැගෙන ගියෝය. සටන් කරමින් ඉදිරියට ඇදෙමින් සිටි මුස්ලිම්වරු දැන් නව ප්‍රහාරයට මුහුණ දීමට පසුපසට හැරෙන්නට සිදු විය. මේ අතර පසුබසිමින් සිටි මක්කා හමුදාව නැවතත් ඒකරාශි වී ඉදිරියට ඇදෙන්නට පටන් ගත්හ. රැල්ල ගසන දිශාව සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් විය. කුරෙයිෂිවරු ඔවුනගේ දෙවියන් වන උස්සා සහ හූබල් ආමන්ත්‍රණය කරමින් සටන් වදින්නට විය. තුරඟ බලඇණියෙන් බේරුණු අතැම් පසු පසින් සිටි මුස්ලිම්වරු පසු බැස කඳු දෙසට පලා ගියහ. නමුත් බොහෝ මුස්ලිම්වරු තවමත් ජීවිතය නොතකා සටන් කරමින් සිටියෝය. සටන ක්‍රමක්‍රමයෙන් පසුපස තිබෙන්නාවූ උහුද් කඳුවැටිය දෙසට එනම් මුහම්මද් නබිතුමා සිටි දිශාවට ඇදෙන්නට විය.
සටන මුස්ලිම්වරුනට අවාසිදායක ලෙස හැරෙත්ම මුහම්මද් නබිතුමාගේ ආරක්ෂාව සඳහා භට පිරිස් වැඩි කරන්නට විය. මේ හේතුවෙන් මුහම්මද් නබිතුමා සිටි දෙසට ක්‍රමක්‍රමයෙන් සතුරු ප්‍රහාර ද වර්ධනය විය. සියලු සතුරු ප්‍රහාර හමුවේ මුස්ලිම්වරු තම ජීවිත පරදුවට තබා මුහම්මද් නබිතුමාව ආරක්ෂා කළෝය. මුහම්මද් නබිතුමාව ආරක්ෂා කිරීමෙන් මියැදීම හේතුවෙන් ඇතැම් විට මුහම්මද් නබිතුමා සතුරන්ට විවෘත වී පහසු ඉලක්කයක් බවට පත් විය. එවිට සතුරන් මුහම්මද් නබිතුමා ඉලක්ක කරමින් බලවත් ප්‍රහාර එල්ල කරත්ම ඔවුන් අතරට මුස්ලිම්වරු පැමිණ තම ජීවිත පරදුවට තබා සටන් කර මරණයට පත් විය. අලි, සුබයිර්, අබු දුජානා සහ තල්හා යන අය අති දක්ෂ සටන් කරුවන් විය. සටන් කරමින් ඉදිරියටම ඇදෙමින් සිටි මොවුන් දැන් නැවතත් මුහම්මද් නබිතුමාගේ ආරක්ෂාව පිණිස පසු පසට පැමිණියෝය. නමුත් ඔවුන්ගේ පැමිණීමට පෙර සතුරන් විසින් මුහම්මද් නබිතුමාට විශාල ගල් ප්‍රහාරයක් එල්ල කරනු ලැබිණි. මෙම ගල් ප්‍රහාරය මුහම්මද් නබිතුමාගේ මුවෙහි යටි තොල අණතුරට පත් කර ලේ ගලන්නට විය. ඔහුගේ එක් දතක් ද කැඩුණි. එතරම් දැඩි හාණියක් නොවූ බවට ඔහු පැවසීමත් සමග අනෙක් අය නැවතත් සටනට අවතීර්ණ විය. නමුත් දැඩි ලෙස රුධිරය ගැලීමෙන් හාණි සිදුව සිටි තල්හා ක්ලාන්ත විය.
මුහම්මද් නබිතුමාව වටකරමින් සිටි මුස්ලිම්වරුන් සතුව ඊතල් ඉවර වෙමින් තිබිණි. සතුරන්ගේ ශක්තිය වර්ධනය විය. එවිට එක් සතුරු අශ්වාරෝහකයකු හදිසියේ මුහම්මද් නබිතුමා දෙසට පැමිණ කෝ මුහම්මද්. ඔහු ජීවත්ව සිටියහොත් මා ජීවත් නොවෙමියි හඬ නගා ප්‍රකාශ කළේය. ඔහු ඉබ්නූ කාමියා විය. ඔහුගේ උකුසු ඇසට මුහම්මද් නබිතුමාව දිස් වූ වහාම ඔහු මුහම්මද් නබිතුමා දෙසට වේගයෙන් ඇදී කඩුවෙන් මුහම්මද් නබිතුමාට දැඩි ප්‍රහාරයක් දියත් කළේය. ක්ලාන්තව සිටි තල්හා නැගිට වහාම ඔවුන් අතරට පැන ඔහුගේ අතින් ප්‍රහාරය තරමක් පැත්තකට හැරවිය. මෙයින් ඔහුගේ ඇඟලි කිහිපයක් නැති වූ අතර මුහම්මද් නබිතුමාගේ හිස් වැසුමෙහි අග සහ සන්නාහයෙන් සන්නද්ධ උරහිසට වැදුනු කඩු පහර හේතුවෙන් ඔහු බිමට ඇද වැටුණි. මෙය දුටු මුස්ලිම්වරු ප්‍රහාරකයා සහ මුහම්මද් නබිතුමා අතරට ගොස් ප්‍රහාරකයාට එරෙහිව සටන් කරන්නට විය. නමුත් සටනෙහි දක්ෂ ප්‍රහාරකයා ඔවුන් එකිනෙකා මරුමුවට පත් කළේය. නමුත් ඔහුව මුහම්මද් නබිතුමාගේ සමීපයට එන්නට නුදුන් මුස්ලිම්වරු පලිහක් මෙන් එකිනෙකා තම ජීවිත පරදුවට තබා ඔහුට එරෙහිව සටන් කරන්නට විය. ඔහුගේ ප්‍රහාරයෙන් බිම වැටුණු මුහම්මද් නබිතුමා මැරුණේ දැයි නිශ්චය කරගත නොහැකි වූ ඔහු මුහම්මද් නබිතුමා වැටී සිටි අයුරු දැක මුහම්මද් මළා යන්නෙන් කෑ ගසන්නට විය. මෙම පුවත සටන් බිමෙහි රැව් දෙන්නට විය. උස්සා සහ හුබල් දෙවි වරුනට ප්‍රශාංසා කරන ශබ්දය වැඩි විය. මුහම්මද් නබිතුමා මරණයට පත් වූ පුවත සටන් බිමෙහි සෑම තැනකම පැතිරෙන්නට විය. මෙම පුවත ආරංචි වූ කඳුකරයට පලා ගිය මුස්ලිම්වරු බෙහෙවින් ශෝකයට පත් විය. සටන් කරමින් සිටි ඇතැම් මුස්ලිම්වරු විශ්වාසභංග වී සටනින් පසු බැස්සෝය. නමුත් ඇතැමුන් මුහම්මද් නබිතුමා මරණයට පත්වූවා නම් අපගේ ජීවිතයෙන් ඇති ඵලය කුමක්දැයි ප්‍රශ්න කරමින් සතුරන් බලවත්ම සථානයට ගොස් සටන් වැදී මරණයට පත් විය. දැන් සටන අවසන් වී යැයි සතුටට පත් වූ සතුරන්ගේ ප්‍රයත්නයන් හීන වීම හේතුවෙන් ඔවුන් කඳුකරය දෙසට පලා ගිය මුස්ලිම්වරු ලුහු බැඳ යාමට මැළි වූවෝය. මේ හේතුවෙන් කඳු අතරට පලා ගිය මුස්ලිම්වරුන් හට පලා යාම පහසු විය.
සතුරන් බද්ර්හි ලද පරාජයට ප්‍රති ප්‍රහාර දියත් කර පලි ගැනීමේ කර්තව්‍යය සාර්ථක වීම හේතුවෙන් සහ ඔවුනගේ ප්‍රධාන සතුරා මුහම්මද් නබිතුමා ඝාතනය කිරීම හේතුවෙන් සටන ඉදිරියට ගෙන යාමට ඔවුනට කිසිදු අවශ්‍යතාවයක් නොවීය. නව ආගමට තිත තබා නැවතත් ඔවුනගේ පැරණි ආගම ස්ථාපිත කළ බවට සතුටින් යලාල් උස්සා! යලා හුබා! යැයි හඬ නැගූහ. ජීවිතය නොතකා මුහම්මද් නබිතුමාව ආරක්ෂා කරමින් සිටි කුඩා කණ්ඩායම වට කරමින් ප්‍රහාර දියත් කරමින් වෙහෙසීමට පත් ව සිටි කුරෙයිෂිවරුන් හට මෙම කුඩා කණ්ඩායම කිසි දිනක මරණය උදාවන තුරු හෝ සියල්ලන්වම මරණයට පත්කරන තුරු යටත් නොවන පිරිසක් බවට වැටහෙන්නට විය. තමුන්ගේ අරමුණු ඉෂ්ඨකරගත්තායැයි සිතූ කුරෙයිෂිවරු ජයග්‍රහණය සැමරීමට ඇති නොඉවසිල්ල සහ තම ජීවිතය ගැන නොතකන මෙම කුඩා කණ්ඩායමත් සමග ගැටී මරණයට පත් වීමට ඇති අකමැත්ත හේතුවෙන් ඔවුන් සටන අත්හරින්නට විය.
සතුරන්ගේ ක්‍රියාවන් තරමක් අඩපණ වීමත් සමග නැගිටගත් මුහම්මද් නබිතුමා ඔහුගේ කණ්ඩායම කැටුව කෙමෙන් කෙමෙන් කඳුකරය දෙසට පලා යන්නට විය. නමුත් ඔහුගේ හිස් වැසුමට ලද ප්‍රහාරය හේතුවෙන් ඔහුට දැඩි වේදනාවක් විය. හිස් වැසුමේ ලෝහමය අග ඔහුගේ කම්මුල් වලට තදින් එබී තිබිණි. අබූ උබයිදා ඔහුගේ දෑත් සහ දත් උපයෝගී කරගනිමින් හිස්වැසුම ලිහිල් කර ගැලවීය. තුවාලයෙන් රුධිරය ගලන්නට විය. කස්රජ් වංශයේ මාලික් ඔහුගේ මුවින් රුධිරය උරා බීවේය. මුහම්මද් නබිතුමා කඳුකරය දෙසට ඔහුගේ පිරිසත් සමග පසු බැසීමත් සමග ඒ අතර සැඟව සිටි අනෙක් මුස්ලිම්වරු ඔහුව දැක දැඩි ලෙස ප්‍රීතිමත් විය. නමුත් මුහම්මද් නබිතුමා ඔවුනට නිශ්ශබ්ද වන ලෙසට අණතුරු හැඟවිය. මෙම සුභ ආරංචිය මුස්ලිම්වරුන් අතර ව්‍යාප්තවීමත් සමග පරාජය නැවතත් ජයග්‍රහනයක් බවට පත් වූවාක් මෙන් ඔවුනට හැඟුනි.
මුහම්මද් නබිතුමාගේ දේහය සොයමින් අසු පිට කඳුකරය දෙසට පැමිණි උමායාගේ සොයුරු උබයි හට මුහම්මද් නබිතුමා ජීවතුන් අතර සිටින බව අසෙන්නට විය. එවිට ඔහු එම්බල මුහම්මද්! නුඹ ජීවතුන් අතර සිටී නම් මා ජීවතුන් අතර සිටින්නේ නැත යන්නෙන් කෑ ගැසුවේය. ඇතැම් මුස්ලිම්වරු මුහම්මද් නබිතුමාව ආවරණය කළ අතර ඇතැමුන් උබයි හට පහර දෙන්නට සූදානම් විය. එවිට මුහම්මද් නබිතුමා ඔහුව වටකරමින් සිටි පිරිස අහක් කරවා ඉදිරියට ගොස් හාරිත්ගේ අතේ තිබුණු හෙල්ලය තම අතට ගත්තේය. සියල්ලෝම ඔහු දෙස පුදුමයෙන් මෙන් බලා සිටියෝය. උබයි කඩුව අමෝරාගෙන මුහම්මද් නබිතුමාට පහර දෙන්නට අසු පිටින් වේගයෙන් ඉදිරියට පැමිණියේය. නමුත් ඔහු පහර දෙන්නට ප්‍රථමයෙන් මුහම්මද් නබිතුමා හෙල්ලය විසි කොට ඔහුගේ ගෙල තුවාල කරන ලදි. එම පහරින් ඔහුට එතරම් තුවාල නොවූ නමුත් ඔහු මෙම ප්‍රහාරය හමුවේ දැඩි ලෙස තුෂ්ණිම්භූත වී අසු පිටින් වැටෙන්නට යත්ම කෙසේ හෝ සමබරතාවය රැකගනිමින් මක්කා කඳවුර වෙතට පලා ගොස් මුහම්මද් මාව මැරුවා මුහම්මද් මාව මැරුවා යන්නෙන් කෑ ගසන්නට විය. ඔහුගේ තුවාලය දෙස බැලූ ඔහුගේ සගයින්ට හට එය එතරම් සැලකිය තුවාලයක් බව පිලිනොගත්තෝය. නමුත් එය මාරන්තික තුවාලයක් බවට උබයි පුණ පුණා කියා සිටියේය. මුහම්මද් මරුණේ නැති දැයි ඔවුන් ප්‍රශ්ණ කළෝය. වෙනත් හිස් වැසුමක් පැළඳගත් සොල්දාදුවකු මුහම්මද් යන්නෙන් වරදවා තේරුම් ගන්නට ඇතැයි ඔවුන් සිතුවෝය. නමුත් ටික වේලාවකට පසු ඔහු පැවසූ පරිදි ඔහු මරණයට පත් විය. මුස්ලිම්වරු කන්දෙන් පහළට පිටත්වීමට ලැහැස්ති වන අවස්ථාවේදී අබූ සුෆියාන් අසු පිටින් පැමිණ හඬ නගා ජය සහ පරාජය සැමටම පොදුයි. හුබල් ට ජය! එවිට මුහම්මද් නබිතුමා ගේ උපදෙස් මත උමර් කන්ද අගට ගොස් හඬ නගා අල්ලාහ් අති උසස් ය. ඔහුගේ බල පරාක්‍රමය අති විශිෂ්ඨය. අප නුඹලා සමග සමාන නොවෙමු. අපගේ මරණයට පත්වූවන් ස්වර්ගයට පිවිසෙති. නුඹලාගේ මරණයට පත්වූවන් ගින්නෙන් පිලිස්සෙති යන්නෙන් කෑ ගැසුවේය. උමර්ගේ කට හඬ අඳුරගත් ඔහු එම්බල උමර්! අප මුහම්මද්ව මැරුවෙමු දැයි ප්‍රශ්න කළේය. අල්ලාහ් මත දිවුරමි ඔහු මැරුණේ නැත. නුඹ පවසන සියලු දේ ඔහු දැනුත් අසා සිටියි යන්නෙන් පැවසුවේය. ඉබ්නූ කියාමාගේ වචනයට වඩා නුඹේ ප්‍රකාශය මා විශ්වාස කරමියි පවසා පසුපස හැරී පටිත්වත්ම නැවතත් කන්ද දෙසට හැරී නුඹලාගේ ඇතැමුන්ගේ දේහයන් අපගේ පිරිස විකෘති කර ඇත. මා එයට අනුබල නුදුන් නමුත් එය වැලැක්වූයේ ද නැත. අප නුඹලාව නැවතත් බද්ර් වලදී මුණ ගැසෙමුයි පවසා පිටත් වන්නට විය. මුහම්මද් නබිතුමා ඊට පිළිතුරු වශයෙන් තවත් අනුගාමිකයකුට ලවා ඊට එකඟත්වය පල කළේය.